Rehab Week - Reisverslag uit Georgetown, Guyana van Marijke Huybrechts - WaarBenJij.nu Rehab Week - Reisverslag uit Georgetown, Guyana van Marijke Huybrechts - WaarBenJij.nu

Rehab Week

Door: Marijke

Blijf op de hoogte en volg Marijke

11 Juli 2010 | Guyana, Georgetown

Tijd voor een update. Ik heb sinds ik terug ben in Guyana nog niets op mijn blog geschreven. Dus hoog tijd voor wat nieuws.
Vakantie in België heeft goed gedaan, om familie en vrienden te zien.

Terug in Guyana, dacht ik vol goede moed weer aan het werk te gaan. Maar dat was buiten mijn lichaam gerekend. Ikzelf heel blij om terug te zijn, maar na twee dagen terug in Georgetown te zijn besloot mijn lichaam dat het genoeg had. Midden in de nacht werd ik wakker omdat ik lag te bibberen van de kou. Nu is dat redelijk onmogelijk als het ’s nachts bijna 27°C is, dus er was duidelijk iets mis. Koorts! Alweer! Ik enorm bang dat het weer dengue zou zijn. Maar na een check up in het ziekenhuis was het een infectie. Later kwam ik er achter: een blaasontsteking. Eentje die niet met zich liet spotten en vond dat de antibiotica die ik kreeg niet zou helpen. Na 4 dagen pijn (verder ga ik er niet over uitweiden, want de details zijn niet zo plezant) toch maar terug naar het ziekenhuis om andere medicatie. Daarna ging het iets beter en geleidelijk aan kwam ik weer terug op plooi, dankzij elke maandag een set van pilletjes in te nemen.

Op vlak van werk werd het daarna redelijk druk. Want van 21-26 juni is het Rehab Week. Alle departementen en services worden gepromoot.
Maandag is er de opening van Rehab Week in Bartica, Region 7, maar daar ga ik niet naar toe. Ik blijf in Georgetown waar we op 3 plaatsen een “street outreach” doen. Een tafel op een hoek van de straat en mensen aanspreken over Rehab, folders uitdelen. Kortom reclame maken.
Dinsdag is het de “Blood Drive”. We proberen alle collega’s in Rehab aan te sporen om bloed te geven. Dit is niet zo evident want in Guyana denken veel mensen dat je van bloed geven zwak wordt en dat je dan een week niets inspannend mag doen. Of dat ze hun bloed zelf hard nodig hebben. We mikken op 50 zakjes bloed en we halen er 35, niet slecht, maar het kon beter. Ik hoop dat ik iemand heb geholpen met mijn A positief.
Woensdag is er een formele opening van een nieuwe afdeling in Fort Wellington, Region 5. Daar ga ik wel naartoe, samen met een aantal Rehab Assistants (RA). De minister van gezondheidszorg kwam er spreken. Een man met een duidelijke visie, maar iets te lange speeches. En het lintje van het departement werd doorgeknipt. Een degelijke ruimte, met plaats voor zowel audiologie en logopedie (met airconditioning).
Donderdag was het op vele plaatsen een “open day”. Ik ben samen met de RAs van logopedie in het Ptolomy Reid Rehabilitation Centre gaan helpen. Daar was een heus evenement gepland in de tuin. Spijtig genoeg stak de regen daar een stokje voor. Ongeveer 20 kinderen (met een handicap) zaten al buiten onder een tentje (normaal voor tegen de zon) toen het plots begon te gieten. Zo hard zelfs dat het water niet meer wegliep. Met een aantal paraplu’s en veel hulp hebben we uiteindelijk alle kinderen en stoelen binnengekregen en kon het evenement dan toch doorgaan. Er werd veel gezongen, gelachen en gegeten en zelfs de minister van gezondheidszorg sprong eventjes binnen om zijn steun te geven.
Vrijdag was het een “fun dag”. Met alle staff trokken we naar een resort met zwembad en vooral een hoge glijbaan. Volgens mij de enige glijbaan in heel Guyana! Dus voor vele een enorm plezante dag. We spelen spelletjes, we eten veel. Ik denk dat ongeveer iedereen wel iets had gemaakt. En we zwemmen tot we er moe van worden.
Zaterdagavond was het de afsluiting van de Rehab Week door een “lime” in de nachtclub The Loft.
Kortom het was een drukke maar plezante week.

Na Rehab Week gaat alles weer zijn normale gang. Vanaf nu ben ik weer de ENIGE logopediste in het land, want Frieda had besloten om terug naar huis te keren. Ze had het heel moeilijk met de hitte en het lawaai en moest voor haar eigen gezondheid besluiten om terug naar huis te keren.
Juli en augustus blijken de maanden te zijn met veel workshops die ik moet doen en voorbereiden. Mijn eerste compleet zelf georganiseerde workshop ging door op 9 juli. Het was een eerste bijeenkomst voor de Special Interest Group for Speech & Language Therapy”. Kortom RAs en andere professionals die meer geïnteresseerd zijn in logopedie kunnen vanaf nu 3 à 4 keer per jaar samen komen, telkens in een ander departement/regio om over hun vragen/problemen etc. te discussiëren. Natuurlijk moeten al die discussies in goede banen geleid worden en waren er ook leermomenten over bij. afasie: werken via een sociaal model in plaats van een medisch model.
Uit de reacties van de dag, aan de hand van de “wereldberoemde evaluation sandwich”, blijkt dat de dag toch redelijk goed verliep en dat de meeste deelnemers geïnteresseerd waren in de volgende bijeenkomsten. Jippie!

Over 2 weken trek ik naar Mabaruma, Region 1 meer aan de kanten van Venezuela. Daar gaan we een 3-daagse workshop houden voor leerkrachten en ouders over special educational needs. Ik kijk er wel naar uit om naar die kanten te trekken, daar ben ik nog niet geweest. En ik kijk er ook uit om te werken in een gebied waar er nog minder is dan in Georgetown. Het zal niet makkelijk worden en hopelijk loopt alles ook goed.

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Marijke

Actief sinds 24 Juni 2009
Verslag gelezen: 231
Totaal aantal bezoekers 47592

Voorgaande reizen:

12 Augustus 2009 - 11 Augustus 2011

Logopediste in Guyana met VSO

30 November -0001 - 30 November -0001

Vorige reizen

Landen bezocht: